De koninginnenetappe van de trektocht: dat was de derde dag met twee hoge cols. Al vroeg op de dag moest onze turbo op om de 700 meter hoogteverschil te overwinnen. Het pad leek aanvankelijk op een oude rivierbedding die hoe hoger we kwamen toch iets meer van een weg begon te krijgen. Het team klom traag maar gestaag en haalde op bewonderenswaardige wijze de top van de col. De afdaling gunde ons enkele mogelijkheden tot afsnijden van de weg terwijl de herfsttijloos de helling lichtpaars kleurde. Het middagmaal gebruikten we onder een boom die voor de nodige schaduw zorgde.
Wat daarna volgde was opnieuw een klim buiten categorie naar de Colle Gardetta op 2400 meter. Boven maakten we tijd voor wat foto’s . Het alpiene landschap boven de boomgrens was prachtig. En de conditie van iedereen? Die blijft erop vooruitgaan. De impact van het bewegen op het brein is nu al zichtbaar: gesprekken worden langer, gezang verbloemt de spierpijn en vooral: de samenhorigheid laat zich meer en meer voelen, los van de aandoening. Die blijft natuurlijk wel aanwezig in onze groep, maar de nadruk ligt niet meer daarop. Morgen doen we het wat rustiger aan en is er bezoek van de Italiaanse collega’s aangekondigd!
Comments